Το blog μου!

Φέτος ήταν η πρώτη φορά που ασχολήθηκα με ton κόσμο των blog!Η αλήθεια είναι οτι δεν είχα ιδέα για ποιο πράγμα μιλούσε η κα. Σιδέρη οταν μας πρωτομίλησε για τη δουλειά που θα κάναμε για το μάθημα μέσω των blog.Για μένα ήταν πάντοτε πιο απλό να γράφω τις εργασίες μου στο χαρτί και να τις παραδίδω αυτοπροσώπως στον/στην καθηγητή/τρια χωρίς καμιά περιπλοκή στην διαδικασία.Δεν ήξερα,δεν ρώταγα;;;

Διαπίστωσα οτι η διαδικασία του να δημιουργήσει κανείς δικό του ιστολόγιο δεν είναι παρά μόνο κάποια βασικά βήματα στα οποία σε καθοδηγεί το πρόγραμμα "blogger".Το πρόγραμμα αυτό του GOOGLE δίνει την ευκαιρία σε κάθε άτομο με τις στοιχειώδεις γνώσεις για τον ηλεκτρονικό υπολογιστή να φτιάξει ένα blog σχετικά με όποιο θέμα τον εκφράζει και τον απασχολεί. Είναι η καλύτερη ευκαιρία να δει κανείς πώς οι νέοι χρησιμοποιούν τα ηλεκτρονικά μέσα,πώς εκφράζονται μέσα από αυτά και να παρισφρύσει στους κώδικές τους. Πολλοί είναι εκείνοι που φτιάχνουν blog για να ενημερώνουν τον κόσμο και να προσφέρουν τις γνώσεις τους σε θέματα τα οποία γνωρίζουν καλά .Ο στόχος πολλών είναι να γίνονται εποικοδομητικές συζητήσεις, ανταλλαγές απόψεων και υλικού. Το νέο,εναλλακτικό αυτό μέσο ενημέρωσης μπορεί να ενώσει και να συσπειρώσει ομάδες ανθρώπων, πράγμα που αποδεικνύεται από τα πρόσφατα γεγονότα στη χώρα μας όπου η νεολαία ενημερώθηκε και συσπειρώθηκε μέσα από τον κόσμο των blog. Γεγονός είναι οτι η δολοφονία του 15χρονου παιδιού δεν έγινε πρώτα γνψστή από τα ισχυρά ΜΜΕ όπως την τηλεόραση αλλά από την ανάρτηση μιας 25χρονης κοπέλας στο blog της.Τα νέα γίνανε πολύ γρήγορα γνωστά σε όλη την Ελλάδα εξού και η γρήγορη κινητοποίηση της νεολαίας.

Μέσω των blog μπορώ να έχω επαφή με άλλους ανθρώπους και τα κείμενα μου να γίνονται γρήγορα και εύκολα γνωστά στο ευρύ κοινό. Τα κείμενα μου βρίσκουν ανταπόκριση και μπορούν να σχολιαστούν από τον καθένα. Τα blog μου θυμίζουν πολύ και το πασίγνωστο facebook όπου κι εκεί υπάρχει επικοινωνία με άλλους ανθρώπους,ανταλλαγή απόψεων μόνο που στα blog μπορείς να μοιραστείς με όλους τα έργα σου και να αναπτύξεις σοβαρά ζητήματα που απασχολούν την καθημερινότητα και όχι μόνο. Θεωρώ πως αν όλα τα μαθήματα του πανεπιστημίου λειτουργούσαν με το σύστημα των blog τότε τα αποτελέσματα του μαθήματος θα ήταν σίγουρα καλύτερα.Οι φοιτητές μέσω των blog είναι ενεργοί και μαθαίνουν περισσότερα μέσω της μεταξύ τους επικοινωνίας ,τουδιαλόγου αλλά και της έρευνας.Επίσης πιστεύω πως με τον τρόπο που λειτουργήσαμε στο συγκεκριμένο μάθημα ήρθαμε ο ένας πιο κοντά στον άλλο και γνωρίσαμε τους συμφοιτητές μας μέσω της συνεργασίας.

Το δικό μου blog θα'θελα ίσως στο τέλος του εξαμήνου να του αλλάξω το περιεχόμενο.Θα προτιμούσα να επικεντρωθώ σε θέματα που "καίνε " την ελληνική κοινωνία όπως λίγο πολύ όλοι κάναμε στις τελευταίες μας αναρτήσεις. Με ενδιαφέρει μέσω του blog μου να αγγίξω κάποιους ανθρώπους και να καταλάβω κάποιους άλλους.Μπορώ μ αυτόν τον τρόπο να επικοινωνήσω με τους συνανθρώπους μου ,να είμαι ενεργή στα πράγματα χωρίς να πρέπει να βρίσκομαι σε βίαιες διαμαρτυρίες εναντίον των αστυνομικών.

Στο blog μου μέχρι σήμερα ,οι αναρτήσεις μου αφορούσαν την προσωπική μου άποψη σε κάθε θέμα που κλιθήκαμε να απαντήσουμε. Διαβάζοντας ταblog των υπολοίπων συναδέλφων μου θεωρώ οτι η προσπάθεια που καταβάλαμε ωστε να κατακτήσουμε το στόχο του μαθήματος ήταν αποτελεσματική.

Εναλλακτικό προιόν

Ένα εναλλακτικό μέσο το οποίο το γνωρίσαμε καλά φέτος στο μάθημα Ανθρωπολογία και ηλεκτρονικά μέσα είναι το blog. Αρχικά να εξηγήσω οτι τα εναλλακτικά μέσα είναι αυτά που ενώνονται μέσα από την τέχνη και την πληροφόρηση και επιχειρούν να προκαλέσουν τα κυρίαρχα μέσα μαζικής επικοινωνίας που έχουν την εξουσία.

Εγώ θα επικεντρωθώ στα blog τα οποία ανήκουν στα independent media και που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Η ελληνική ορολογία για τον όρο blog είναι ιστολόγιο και αποτελεί ιστοσελίδα την οποία ο "blogger" , δηλαδή ο κάτοχος του συγκεκριμένου ιστολογίου,μπορεί καθημερινά να ανανεώνει.Συνήθως περιέχουν ένα συγκεκριμένο θέμα το οποίο ο blogger παρουσιάζει και αναλύει σύμφωνα με τη δική του άποψη. Μέσω των blog μπορεί κανείς να εκφέρει πολιτικές απόψεις και να υπάρξει και διάλογος με τους "viewers"του ιστολογίου όπου ακούγονται και διαφορετικές θέσεις. Με το "blogger" που δημιούργησε το google έγινε πια μόδα το μέσο των blog. Αρχικά και εννοώ την δεκαετία του 1990 όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα blog αποτελούσαν οργανωμένες οδηγίες περιήγησης στο internet. Πλέον η δημοτικότητα τους έχει αυξηθεί κατακόρυφα αφού αποτελεί σπουδαίο μέσο επικοινωνίας και πια πολύ εύκολο για τον κάθε χρήστη.

Πλέον τα blogs μοιάζουν να είναι ένα είδος ηλεκτρονικού ημερολογίου όπου ο καθένας καταθέτει τον εαυτό του,την προσωπική του ζωή και στάση. Το σημαντικότερο ίσως έργο που διετελούν είναι αυτό της ενημέρωσης . Ο καθένας μπορεί να ενημερώνει όλο τον κόσμο για ένα θέμα και μέσα από συζητήσεις το θέμα να λαμβάνει σημαντικότερες διαστάσεις.Α υτό ακριβώς συνέβη και με την περίπτωση των τελευταίων τραγικών γεγονότων στη χώρα μας. Πολλοί ήταν αυτοί οι οποίοι έσπευσαν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους για τον άδικο χαμό του Αλέξη αλλά και να διαμαρτυρηθούν κατά της κυβέρνησης. Είδαμε οτι μέσα από τα blog υπήρξε δυναμική συσπείρωση και ομόφωνη κατακραυγή του κόσμου.Τα blogs αποτελούν εναλλακτικό μέσο για αυτόν ακριβώς το λόγο. Παρουσιάζουν τα γεγονότα , ενημερώνουν μ έναν άλλο (ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ) τρόπο χτυπώντας τα κυρίαρχα μέσα μαζικής επικοινωνίας με την κάθε ξεχωριστη αλήθεια του κάθε blogger.

Ο καθένας έχει τη δυνατότητα να φτιάξει το blog του όπως εκείνος επιθυμεί,ρυθμίζοντας τα χρώματα του προφίλ του, τα σχέδια αλλά και τη γραμματοσειρά. Στο δικό μου blog για παράδειγμα έχω αναρτήσει μία φωτογραφία μου καθώς θεωρώ οτι κάνει την ιστοσελίδα μου πιο άμεση.Επίσης υπάρχει πλαίσιο όπου μπορεί κανείς να προσθέσει κάποια προσωπικά δεδομένα για την προσωπικότητα του ώστε οι "viewers" να τον γνωρίσουν καλύτερα.Κάτι που συνηθίζουν πολλοί να κάνουν είναι να κατεβάζουν video από τον Παγκόσμιο Ιστό για να δίνουν και οπτικοακουστικό υλικό στους θεατές των ιστολογιών τους και ωστε να συμπληρώνουν ή να ενισχύουν το κείμενο τους.
Τα blog έχουν σημαντικές προοπτικές για το μέλλον και είμαι τυχερή που έμαθα να το χειρίζομαι μέσα από το μάθημα αφού πριν από αυτό, αν και ασχολούμαι με τους υπολογιστές ,δεν είχα ιδέα..

Γιατί;Πόσο ντρέπομαι..

Ένα γιατί βρίσκεται στο μυαλό του καθένα..
Γιατί το κάνουμε αυτό στην Ελλάδα μας για την οποία οι πρόγονοι μας πολέμησαν κ έχυσαν το αίμα τους;Γιατί είμαι απροστάτευτος/η στην ίδια μου την πατρίδα ,στην ίδια μου την πόλη; Γιατί καταστρέφουν κάποιοι με τόσο μίσος αυτό που εγώ έκανα χρόνια με πολύ ιδρώτα να δημιουργήσω;Γιατί κανένας από αυτούς που με εκπροσωπούν στη Βουλή δεν ακούει τη φωνή μου ,τις ανάγκες μου;Γιατί η κατάχρηση της εξουσίας να είναι αυτονόητη στον κόσμο της πολιτικής;Γιατί τίποτα δεν γίνεται σωστά στον δημόσιο τομέα ωστε να μην πρέπει να διαμαρτύρομαι;Γιατί ο ειδικός φρουρός τη μοιραία εκείνη νύχτα έχασε την ανθρωπιά του;Γιατί η αστυνομία δεν καθαρίζει τους δρόμους από τους αναρχικούς και μένει στην άμυνα;Γιατί ο Αλέξανδρος να μην προλάβει να πραγματοποιήσει τα όνειρά του;Το μεγαλύτερο ίσως "γιατί " το έχει η μητέρα του μικρού ήρωα της ιστορίας μας: ΓΙΑΤΙ μου στερήσατε το παιδι μου;;;;;;
Δίνω τη δυναμή μου σ αυτή τη μάνα και λέω ένα γλυκό αντίο στον Αλέξανδρο..Καλό Ταξίδι!

Λίγο πολύ όλοι αναρωτιόμαστε κάτι από τα παραπάνω.Η αναπαράσταση των θλιβερών γεγονότων από τα ΜΜΕ είναι συγκλονιστική!Οι δημοσιογράφοι γίνονται ένα είτε με τα παιδιά που διαμαρτύρονται για το χαμό του μικρού Αλέξη, είτε με τους αναρχικούς αντιεξουσιαστές που η ανταλλαγή των αιχμηρών αντικειμένων και των μολότοφ με τα ΜΑΤ μοιάζει να είναι το αγαπημένο τους παιχνίδι. Μας μεταδίδουν την εικόνα του χάους,του τρόμου,της απόλυτης αναρχίας.
Μια ζωή χάθηκε,περιουσίες καταστράφηκαν,άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους στην πιο κρίσιμη περίοδο,πανεπιστήμια λεηλατήθηκαν,τα ανθρώπινα δικαιώματα αποσαφηνίστηκαν.Οι αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος έμειναν ανυπεράσπιστες. Η τάξη και η ασφάλεια κρύφτηκαν κάτω από ένα σύννεφο καπνού.Πόσο ντρέπομαι...

Όσο βρισκόμουν για ERASMUS στην Αυστρία μιλούσα συνέχεια στους ξένους φίλους μου για την ομορφιά της Ελλάδας και για την γλυκιά ελευθερία όπου κανένας δεν ένιωθε φόβο να κυκλοφορήσει στους δρόμους ,να εκφράσει τις απόψεις του.Σήμερα,μου στέλνουν συνεχώς μηνύματα και ρωτούν τι απέγινε σε εκείνη την Ελλάδα; Τι να τους πω; Τι; Πόσο ντρέπομαι... Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία του εξωτερικού μεταδίδουν διαρκώς αυτήν την αρνητική εικόνα τονίζοντας συνεχώς οτι η Ελλάδα μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι και οτι όλοι σ αυτό θαλασσοδέρνονται. Έτσι είναι. Δεν έχω όμως τη δύναμη να κάνω κάτι.Δεν έχω καμιά εξουσία..Όταν μίλησα για αυτό το θέμα με μια φίλη μου που πρωτοστατούσε σε όλες τις μεγάλες πορείες μου είπε: "Έχεις δύναμη!Έλα να διαμαρτυρηθείς μαζί μας!Οι μπάτσοι είναι γουρούνια!".Όχι, δεν κατέβηκα μαζί τους.Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να αναμειχθώ με εκείνους που πετούν πέτρες στους αστυνομικούς και βρίζουν αντί να διαδηλώνουν ειρηνικά.Δεν έχει νόημα αυτό που γίνεται.Οι αστυνομικοί κάνουν την δουλειά τους κι αποτελούν μέρος της κοινωνίας.Άλλοι σωστά κι άλλοι , όπως ο δολοφόνος του Αλέξη ,λάθος.Ούτε αυτοί έχουν εξουσία,εκτελούν εντολές.Εργάζονταιι διότι κι αυτοί έχουν οικογένειες.Σχεδόν κανείς δεν το σκέφτεται έτσι διότι κυριαρχεί ο θυμός.Και εγώ είμαι εξαγριωμένη αλλά η βία δεν θα μας βγάλει πουθενά!Δεν θυμάμαι και πολλές διαμαρτυρίες που να μην έχουν βίαια περιστατικά. Πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει και τι μπορεί να γίνει πλέον.Αυτό που ξέρω είναι οτι τον λαό τον απασχολεί έντονα η ατιμωρησία.Πρέπει οι υπαίτιοι να τιμωρηθούν και μιλώ για τα υψηλα υφιστάμενα πρόσωπα .Ο λαός αυτή τη στιγμή δεν έχει ανάγκη να ακούει κανέναν ξύλινο λόγο κανενός πολιτικού.Χρειαζόμαστε έναν σωτήρα ,όσο δραματικό κι αν ακόυγεται αυτό.
Δεν αντέχω να βλέπω πια τηλεόραση.Αυτά που παρουσιάζονται με θλίβουν.Εκλιπαρώ όμως όλους όσους συμμετέχουν στα επεισόδια ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ. Σταματήστε να σκοτώνετε την Ελλάδα!