Το blog μου!

Φέτος ήταν η πρώτη φορά που ασχολήθηκα με ton κόσμο των blog!Η αλήθεια είναι οτι δεν είχα ιδέα για ποιο πράγμα μιλούσε η κα. Σιδέρη οταν μας πρωτομίλησε για τη δουλειά που θα κάναμε για το μάθημα μέσω των blog.Για μένα ήταν πάντοτε πιο απλό να γράφω τις εργασίες μου στο χαρτί και να τις παραδίδω αυτοπροσώπως στον/στην καθηγητή/τρια χωρίς καμιά περιπλοκή στην διαδικασία.Δεν ήξερα,δεν ρώταγα;;;

Διαπίστωσα οτι η διαδικασία του να δημιουργήσει κανείς δικό του ιστολόγιο δεν είναι παρά μόνο κάποια βασικά βήματα στα οποία σε καθοδηγεί το πρόγραμμα "blogger".Το πρόγραμμα αυτό του GOOGLE δίνει την ευκαιρία σε κάθε άτομο με τις στοιχειώδεις γνώσεις για τον ηλεκτρονικό υπολογιστή να φτιάξει ένα blog σχετικά με όποιο θέμα τον εκφράζει και τον απασχολεί. Είναι η καλύτερη ευκαιρία να δει κανείς πώς οι νέοι χρησιμοποιούν τα ηλεκτρονικά μέσα,πώς εκφράζονται μέσα από αυτά και να παρισφρύσει στους κώδικές τους. Πολλοί είναι εκείνοι που φτιάχνουν blog για να ενημερώνουν τον κόσμο και να προσφέρουν τις γνώσεις τους σε θέματα τα οποία γνωρίζουν καλά .Ο στόχος πολλών είναι να γίνονται εποικοδομητικές συζητήσεις, ανταλλαγές απόψεων και υλικού. Το νέο,εναλλακτικό αυτό μέσο ενημέρωσης μπορεί να ενώσει και να συσπειρώσει ομάδες ανθρώπων, πράγμα που αποδεικνύεται από τα πρόσφατα γεγονότα στη χώρα μας όπου η νεολαία ενημερώθηκε και συσπειρώθηκε μέσα από τον κόσμο των blog. Γεγονός είναι οτι η δολοφονία του 15χρονου παιδιού δεν έγινε πρώτα γνψστή από τα ισχυρά ΜΜΕ όπως την τηλεόραση αλλά από την ανάρτηση μιας 25χρονης κοπέλας στο blog της.Τα νέα γίνανε πολύ γρήγορα γνωστά σε όλη την Ελλάδα εξού και η γρήγορη κινητοποίηση της νεολαίας.

Μέσω των blog μπορώ να έχω επαφή με άλλους ανθρώπους και τα κείμενα μου να γίνονται γρήγορα και εύκολα γνωστά στο ευρύ κοινό. Τα κείμενα μου βρίσκουν ανταπόκριση και μπορούν να σχολιαστούν από τον καθένα. Τα blog μου θυμίζουν πολύ και το πασίγνωστο facebook όπου κι εκεί υπάρχει επικοινωνία με άλλους ανθρώπους,ανταλλαγή απόψεων μόνο που στα blog μπορείς να μοιραστείς με όλους τα έργα σου και να αναπτύξεις σοβαρά ζητήματα που απασχολούν την καθημερινότητα και όχι μόνο. Θεωρώ πως αν όλα τα μαθήματα του πανεπιστημίου λειτουργούσαν με το σύστημα των blog τότε τα αποτελέσματα του μαθήματος θα ήταν σίγουρα καλύτερα.Οι φοιτητές μέσω των blog είναι ενεργοί και μαθαίνουν περισσότερα μέσω της μεταξύ τους επικοινωνίας ,τουδιαλόγου αλλά και της έρευνας.Επίσης πιστεύω πως με τον τρόπο που λειτουργήσαμε στο συγκεκριμένο μάθημα ήρθαμε ο ένας πιο κοντά στον άλλο και γνωρίσαμε τους συμφοιτητές μας μέσω της συνεργασίας.

Το δικό μου blog θα'θελα ίσως στο τέλος του εξαμήνου να του αλλάξω το περιεχόμενο.Θα προτιμούσα να επικεντρωθώ σε θέματα που "καίνε " την ελληνική κοινωνία όπως λίγο πολύ όλοι κάναμε στις τελευταίες μας αναρτήσεις. Με ενδιαφέρει μέσω του blog μου να αγγίξω κάποιους ανθρώπους και να καταλάβω κάποιους άλλους.Μπορώ μ αυτόν τον τρόπο να επικοινωνήσω με τους συνανθρώπους μου ,να είμαι ενεργή στα πράγματα χωρίς να πρέπει να βρίσκομαι σε βίαιες διαμαρτυρίες εναντίον των αστυνομικών.

Στο blog μου μέχρι σήμερα ,οι αναρτήσεις μου αφορούσαν την προσωπική μου άποψη σε κάθε θέμα που κλιθήκαμε να απαντήσουμε. Διαβάζοντας ταblog των υπολοίπων συναδέλφων μου θεωρώ οτι η προσπάθεια που καταβάλαμε ωστε να κατακτήσουμε το στόχο του μαθήματος ήταν αποτελεσματική.

Εναλλακτικό προιόν

Ένα εναλλακτικό μέσο το οποίο το γνωρίσαμε καλά φέτος στο μάθημα Ανθρωπολογία και ηλεκτρονικά μέσα είναι το blog. Αρχικά να εξηγήσω οτι τα εναλλακτικά μέσα είναι αυτά που ενώνονται μέσα από την τέχνη και την πληροφόρηση και επιχειρούν να προκαλέσουν τα κυρίαρχα μέσα μαζικής επικοινωνίας που έχουν την εξουσία.

Εγώ θα επικεντρωθώ στα blog τα οποία ανήκουν στα independent media και που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Η ελληνική ορολογία για τον όρο blog είναι ιστολόγιο και αποτελεί ιστοσελίδα την οποία ο "blogger" , δηλαδή ο κάτοχος του συγκεκριμένου ιστολογίου,μπορεί καθημερινά να ανανεώνει.Συνήθως περιέχουν ένα συγκεκριμένο θέμα το οποίο ο blogger παρουσιάζει και αναλύει σύμφωνα με τη δική του άποψη. Μέσω των blog μπορεί κανείς να εκφέρει πολιτικές απόψεις και να υπάρξει και διάλογος με τους "viewers"του ιστολογίου όπου ακούγονται και διαφορετικές θέσεις. Με το "blogger" που δημιούργησε το google έγινε πια μόδα το μέσο των blog. Αρχικά και εννοώ την δεκαετία του 1990 όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα blog αποτελούσαν οργανωμένες οδηγίες περιήγησης στο internet. Πλέον η δημοτικότητα τους έχει αυξηθεί κατακόρυφα αφού αποτελεί σπουδαίο μέσο επικοινωνίας και πια πολύ εύκολο για τον κάθε χρήστη.

Πλέον τα blogs μοιάζουν να είναι ένα είδος ηλεκτρονικού ημερολογίου όπου ο καθένας καταθέτει τον εαυτό του,την προσωπική του ζωή και στάση. Το σημαντικότερο ίσως έργο που διετελούν είναι αυτό της ενημέρωσης . Ο καθένας μπορεί να ενημερώνει όλο τον κόσμο για ένα θέμα και μέσα από συζητήσεις το θέμα να λαμβάνει σημαντικότερες διαστάσεις.Α υτό ακριβώς συνέβη και με την περίπτωση των τελευταίων τραγικών γεγονότων στη χώρα μας. Πολλοί ήταν αυτοί οι οποίοι έσπευσαν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους για τον άδικο χαμό του Αλέξη αλλά και να διαμαρτυρηθούν κατά της κυβέρνησης. Είδαμε οτι μέσα από τα blog υπήρξε δυναμική συσπείρωση και ομόφωνη κατακραυγή του κόσμου.Τα blogs αποτελούν εναλλακτικό μέσο για αυτόν ακριβώς το λόγο. Παρουσιάζουν τα γεγονότα , ενημερώνουν μ έναν άλλο (ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ) τρόπο χτυπώντας τα κυρίαρχα μέσα μαζικής επικοινωνίας με την κάθε ξεχωριστη αλήθεια του κάθε blogger.

Ο καθένας έχει τη δυνατότητα να φτιάξει το blog του όπως εκείνος επιθυμεί,ρυθμίζοντας τα χρώματα του προφίλ του, τα σχέδια αλλά και τη γραμματοσειρά. Στο δικό μου blog για παράδειγμα έχω αναρτήσει μία φωτογραφία μου καθώς θεωρώ οτι κάνει την ιστοσελίδα μου πιο άμεση.Επίσης υπάρχει πλαίσιο όπου μπορεί κανείς να προσθέσει κάποια προσωπικά δεδομένα για την προσωπικότητα του ώστε οι "viewers" να τον γνωρίσουν καλύτερα.Κάτι που συνηθίζουν πολλοί να κάνουν είναι να κατεβάζουν video από τον Παγκόσμιο Ιστό για να δίνουν και οπτικοακουστικό υλικό στους θεατές των ιστολογιών τους και ωστε να συμπληρώνουν ή να ενισχύουν το κείμενο τους.
Τα blog έχουν σημαντικές προοπτικές για το μέλλον και είμαι τυχερή που έμαθα να το χειρίζομαι μέσα από το μάθημα αφού πριν από αυτό, αν και ασχολούμαι με τους υπολογιστές ,δεν είχα ιδέα..

Γιατί;Πόσο ντρέπομαι..

Ένα γιατί βρίσκεται στο μυαλό του καθένα..
Γιατί το κάνουμε αυτό στην Ελλάδα μας για την οποία οι πρόγονοι μας πολέμησαν κ έχυσαν το αίμα τους;Γιατί είμαι απροστάτευτος/η στην ίδια μου την πατρίδα ,στην ίδια μου την πόλη; Γιατί καταστρέφουν κάποιοι με τόσο μίσος αυτό που εγώ έκανα χρόνια με πολύ ιδρώτα να δημιουργήσω;Γιατί κανένας από αυτούς που με εκπροσωπούν στη Βουλή δεν ακούει τη φωνή μου ,τις ανάγκες μου;Γιατί η κατάχρηση της εξουσίας να είναι αυτονόητη στον κόσμο της πολιτικής;Γιατί τίποτα δεν γίνεται σωστά στον δημόσιο τομέα ωστε να μην πρέπει να διαμαρτύρομαι;Γιατί ο ειδικός φρουρός τη μοιραία εκείνη νύχτα έχασε την ανθρωπιά του;Γιατί η αστυνομία δεν καθαρίζει τους δρόμους από τους αναρχικούς και μένει στην άμυνα;Γιατί ο Αλέξανδρος να μην προλάβει να πραγματοποιήσει τα όνειρά του;Το μεγαλύτερο ίσως "γιατί " το έχει η μητέρα του μικρού ήρωα της ιστορίας μας: ΓΙΑΤΙ μου στερήσατε το παιδι μου;;;;;;
Δίνω τη δυναμή μου σ αυτή τη μάνα και λέω ένα γλυκό αντίο στον Αλέξανδρο..Καλό Ταξίδι!

Λίγο πολύ όλοι αναρωτιόμαστε κάτι από τα παραπάνω.Η αναπαράσταση των θλιβερών γεγονότων από τα ΜΜΕ είναι συγκλονιστική!Οι δημοσιογράφοι γίνονται ένα είτε με τα παιδιά που διαμαρτύρονται για το χαμό του μικρού Αλέξη, είτε με τους αναρχικούς αντιεξουσιαστές που η ανταλλαγή των αιχμηρών αντικειμένων και των μολότοφ με τα ΜΑΤ μοιάζει να είναι το αγαπημένο τους παιχνίδι. Μας μεταδίδουν την εικόνα του χάους,του τρόμου,της απόλυτης αναρχίας.
Μια ζωή χάθηκε,περιουσίες καταστράφηκαν,άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους στην πιο κρίσιμη περίοδο,πανεπιστήμια λεηλατήθηκαν,τα ανθρώπινα δικαιώματα αποσαφηνίστηκαν.Οι αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος έμειναν ανυπεράσπιστες. Η τάξη και η ασφάλεια κρύφτηκαν κάτω από ένα σύννεφο καπνού.Πόσο ντρέπομαι...

Όσο βρισκόμουν για ERASMUS στην Αυστρία μιλούσα συνέχεια στους ξένους φίλους μου για την ομορφιά της Ελλάδας και για την γλυκιά ελευθερία όπου κανένας δεν ένιωθε φόβο να κυκλοφορήσει στους δρόμους ,να εκφράσει τις απόψεις του.Σήμερα,μου στέλνουν συνεχώς μηνύματα και ρωτούν τι απέγινε σε εκείνη την Ελλάδα; Τι να τους πω; Τι; Πόσο ντρέπομαι... Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία του εξωτερικού μεταδίδουν διαρκώς αυτήν την αρνητική εικόνα τονίζοντας συνεχώς οτι η Ελλάδα μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι και οτι όλοι σ αυτό θαλασσοδέρνονται. Έτσι είναι. Δεν έχω όμως τη δύναμη να κάνω κάτι.Δεν έχω καμιά εξουσία..Όταν μίλησα για αυτό το θέμα με μια φίλη μου που πρωτοστατούσε σε όλες τις μεγάλες πορείες μου είπε: "Έχεις δύναμη!Έλα να διαμαρτυρηθείς μαζί μας!Οι μπάτσοι είναι γουρούνια!".Όχι, δεν κατέβηκα μαζί τους.Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να αναμειχθώ με εκείνους που πετούν πέτρες στους αστυνομικούς και βρίζουν αντί να διαδηλώνουν ειρηνικά.Δεν έχει νόημα αυτό που γίνεται.Οι αστυνομικοί κάνουν την δουλειά τους κι αποτελούν μέρος της κοινωνίας.Άλλοι σωστά κι άλλοι , όπως ο δολοφόνος του Αλέξη ,λάθος.Ούτε αυτοί έχουν εξουσία,εκτελούν εντολές.Εργάζονταιι διότι κι αυτοί έχουν οικογένειες.Σχεδόν κανείς δεν το σκέφτεται έτσι διότι κυριαρχεί ο θυμός.Και εγώ είμαι εξαγριωμένη αλλά η βία δεν θα μας βγάλει πουθενά!Δεν θυμάμαι και πολλές διαμαρτυρίες που να μην έχουν βίαια περιστατικά. Πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει και τι μπορεί να γίνει πλέον.Αυτό που ξέρω είναι οτι τον λαό τον απασχολεί έντονα η ατιμωρησία.Πρέπει οι υπαίτιοι να τιμωρηθούν και μιλώ για τα υψηλα υφιστάμενα πρόσωπα .Ο λαός αυτή τη στιγμή δεν έχει ανάγκη να ακούει κανέναν ξύλινο λόγο κανενός πολιτικού.Χρειαζόμαστε έναν σωτήρα ,όσο δραματικό κι αν ακόυγεται αυτό.
Δεν αντέχω να βλέπω πια τηλεόραση.Αυτά που παρουσιάζονται με θλίβουν.Εκλιπαρώ όμως όλους όσους συμμετέχουν στα επεισόδια ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ. Σταματήστε να σκοτώνετε την Ελλάδα!

Μ.Μ.Ε. και ΦΥΛΟ

Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας αποτελούν μια ισχυρή δύναμη , η οποία μπορεί εύκολα δημιουργώντας συγκεκριμένα στερεότυπα να επηρεάσει το ευρύ κοινό. Πριν από είκοσι και τριάντα χρόνια η εικόνα που δινόταν από τα Μ.Μ.Ε. για την γυναίκα ήταν αυστηρά οριοθετημένη,παρουσιάζοντάς την μονίμως ως νοικοκυρά,χαμηλού status υπάλληλο ή στο άλλο άκρο ως αντικείμενο πόθου ή και ως θύμα πολλών καταστάσεων. Από την άλλη για το ανδρικό φύλο τονιζόταν το αρσενικό ιδεώδες της απόλυτης δύναμης και σκληρότητας ,η έλλειψη συναισθηματισμού και η αυτοδυναμία του.
Σήμερα η παραδοσιακή αυτή εικόνα του γυναικείου και ανδρικού φύλου έχει δώσει τη θέση της σε άλλες ταυτότητες,εναλλακτικές εικόνες χωρίς αυτό να σημαίνει οτι την έχει εξαλείψει. Τα σύγχρονα, μοντέρνα Μ.Μ.Ε. δεν αναλώνονται πια τόσο στις παραδοσιακές εικόνες των φύλων αλλά δημιουργούν νέες και "πλασάρουν" αυτές στο κοινό και στις νέες γενιές.Η συμφοιτήτρια μου ,Ισιδώρα, αναφέρεται στη σειρά "Τα μυστικά της Εδέμ"την οποία μελέτησε ωστε να εντοπίσει τον τρόπο αναπαράστασης του φύλου μέσα σε αυτή. Εντόπισε , λοιπόν, αρσενικούς πρωταγωνιστές οι οποίοι δείχνουν να έχουν τις γυναίκες υπό την προστασία τους . Αντίθετα εντοπίστηκε από τη συνάδελφο πρωταγωνίστρια στην οποία απέδωσε το ρόλο της "γυναίκας-νοικοκυράς" και διέκρινε οτι στα περισσότερα πλάνα οι γυναίκες είναι τοποθετημένες στον οικειακό χώρο ενώ οι άντρες στο εργασιακό περιβάλλον. Προσωπική μου άποψη είναι οτι νεμεν υπάρχουν κάποιοι γυναικείοι χαρακτήρες στη σειρά οι οποίοι δεν εργάζονται αλλά η συγκεκριμένη σειρά δεν προβάλλει αυτήν την στερεότυπη εικόνα της γυναίκας. Οι βασικές πρωταγωνίστριες είναι εργαζόμενες γυναίκες όπως γαι παράδειγμα η Νόρα η οποία είναι μια πετυχημένη δικηγόρος σε μεγάλο δικηγορικό γραφείο στο οποίο έχει κύρος. Άλλο παράδειγμα αποτελεί η Έυα η οποία είναι εργαζόμενη ηθοποιός αλλά και η τρίτη πρωταγωνίστρια είναι σχεδιάστρια μόδας. Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση οτι ο σκοπός αυτής της καθημερινής τηλεοπτικής σειράς είναι να οριοθετήσει το ρόλο της γυναίκας ως νοικοκυρά αντίθετα προβάλλει δυναμικές γυναίκες οι οποίες αντιτίθενται αν χρειαστεί στους άντρες όπως ακριβώς κάνει η Έυα όταν απειλεί κατ'ιδίαν τον Κατρανίδη σε διαπληκτισμό τους. Το γεγονός οτι σε κάποια σημεία φαίνεται οι αρσενικοί ήρωες να παρέχουν ένα είδος προστασίας στους θηλυκούς ήρωες είναι για μένα φυσιολογικό να υπάρχει σε κάθε σειρά αφού η πραγματικότητα της δυνατότερης σωματικής διάπλασης (στις περισσότερες περιπτώσεις)δεν είναι ένας παράγοντας που θα αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων. Ο κοινωνικός ρόλος των φύλων όμως αποτελεί παράγοντα ο οποίος έχει τροποποιηθεί πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια κυρίως εξαιτίας των επιρροών των ΜΜΕ και θα εξακολουθήσει να μας απασχολεί.
Καθώς τα ΜΜΕ αλλάζουν και μαζί μ αυτά αλλάζουν και οι αντιλήψεις του κοινού αφού το παρασύρουν με τη δύναμή τους,αλλάζουν και τα πρότυπα .Για να γίνω κατανοητή θα αναφέρω το παράδειγμα όπου σε παλιότερς εποχές αυτό που τα ΜΜΕ πρόβαλλαν ως sexy ήταν η γυναικεία φιγούρα της Μέριλιν Μονρόε,με τις στρογγυλές της καμπύλες και τον απίστευτο αισθησιασμό της.Η μυθική της παρουσία αποτελούσε πρότυπο για κάθε γυναίκα της εποχής εκείνης και για κάποιες εξακολουθεί να είναι. Σήμερα τα ΜΜΕ προβάλλουν ως πρότυπο τα ψιλόλυγνα κορμιά των μοντέλων όπως της Ζιζέλ ,της Χάιντι Κλουμ και πολλών άλλων με αποτέλεσμα οι καμπύλες να μην θεωρούνται πια "in" και όσες τις έχουν να πασχίζουν να τις ξεφορτωθούν με επίπονες μεθόδους.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται σοβαρότατες ασθένειες όπως η νευρική ανορεξία αλλά και η βουλιμία. Για να επιστρέψω στην αρχική μου τοποθέτηση ,ο ρόλος,η ταυτότητα και η εικόνα του γυναικείου φύλου που παρουσιάζεται σήμερα από τα ΜΜΕ αγγίζει περισσότερο αυτήν της κατηγορηματικής και επιτυχημένης γυναίκας σε όλους τους τομείς.Πολλά γυναικεία περιοδικά (cosmopolitan ,pink,maddame figaro)δείχνουν εμφατικά μέσα από τις σελίδες τους οτι οι γυναίκες πρέπει να είναι ο εαυτός τους και να τον προβάλλουν με κάθε δυναμικό τρόπο.Σε πολλές ταινίες επίσης εμφανίζονατι ρόλοι γυναικών με ιδιαίτερη ευφυία,οικονομική και συναισθηματική ανεξαρτησία.Προβάλλονται γυναίκες οι οποίες συνδοιάζουν δυναμισμό και ανεξαρτησία με τέλειο μακιγιάζ και θηλυκότητα.
Η Angela McRobbie χρησιμοποιεί τον όρο "δημοφιλής φεμινισμός" για να εκφράσει την προσπάθεια πολλών νέων κορτσιών να υποστηρίξουν το γυναικείο φύλο αφού τον φεμινισμό τον ταυτίζουν με παλαιότερες γενιές γυναικών.Για αυτήν ο "δημοφιλής φεμινισμός" είναι ο φεμινισμός του σήμερα και της νέας γενιάς γυναικών και η βασική διαφορά με τον φεμινισμό έγκειται στο γεγονός οτι ο "δημοφιλής φεμινισμός" και η γλώσσα του φαίνονται μέσα από τα ΜΜΕ και όχι στα περιθώρια του πολιτικού υπέδαφους(1999: 126 McRobbie) .
Στο βιβλίο του "Media ,Gender and Identity" ο David Gauntlett θέτει ένα σημαντικό ερώτημα όπου διερωτάται εάν τα ΜΜΕ έχουν δυναμική επιρροή πάνω στο κοινό ή εάν το καταναλωτικό κοινό είναι αυτό που έχει την δύναμη.Συμπεραίνει ,λοιπόν,οτι και τα δύο ισχύουν.Τα ΜΜΕ διασπείρουν σημαντικό αριθμό μηνυμάτων για ταυτότητα,φύλο ,σεξουαλικότητα και lifestyle.Από κει και πέρα όμως έχει τις δικιές του απόψεις για όλα αυτά τα ζητήματα.Η αλήθεια είναι οτι οι προτάσεις των ΜΜΕ είναι άκρως δελεαστικές αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν εξουδετερώνει τα αντιθετικά συναισθήματα του κοινού. Ο Gauntlett σ αυτό το σημείο μιλά για έναν διάλογο μεταξύ των media και των μιντιακών καταναλωτών όπου αυτό που υπερισχύει είναι η δύναμη των καινούριων ιδεών,η υπερίσχυση του σύγχρονου έναντι του παραδοσιακού. Σήμερα δεν υπάρχει απαραίτητα μόνο μία στερεότυπη εικόνα της γυναίκας η οποία πλασάρεται στον κατανάλωτη όπως παλιότερα,αντίθετα υπάρχουν πολλά μηνύματα για πρότυπα ανδρικών και γυναικείων ταυτοτήτων. Έτσι, οι εικόνες του φύλου και της σεξουαλικότητας,του ανδρισμού και της θηλυκότητας είναι όλα σε ένα στάδιο αλλαγών και τροποποίησης.
Όσον αφορά την αναπαράσταση του φύλου από τα ΜΜΕ και συγκεκριμένα στις ειδήσεις όπου και αναφέρθηκαν οι συνάδελφοι μου Ηρακλής και Ηλίας,κάποτε η γυναικεία παρουσία ήταν ανύπαρκτη.Με την πάροδο των χρόνων άρχισαν οι γυναίκες δημοσιογράφοι να κάνουν δειλά , δειλά την εμφάνισή τους με κάποια πρώτα βήματα.Οι αρμοδιότητες όμως που τις δίνονταν ήταν λίγες και ασήμαντες σε σχέση με αυτές των αντρών.Υπήρχε στον χώρο η πατριαρχική κουλτούρα στην οποία οι άντρες ήταν τα ισχυρά πρόσωπα ενώ οι γυναίκες κοντοστέκονταν πίσω τους.Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα από το γεγονός οτι τα θέματα που οι γυναίκες καλούνταν να αναλάβουν ήταν αυτά που αφορούσαν στη μόδα ,στον πολιτισμό ,τις τέχνες και το lifestyle. Από την άλλη ,τα σημαντικά θέματα των οικονομικών και πολιτικών γεγονότων καλόυνταν να τα καλύψουν οι άντρες . Οι γυναίκες ασχολούνταν συνεχώς με τα "μαλακά "θέματα και απεικονίζονταν από τα ΜΜΕ ως θύματα , υποταγμένα, αναθρεμμένα, θυσιασμένα και αντικειμενοποιημένα σεξουαλικά όντα. Μ αυτόν τον τρόπο παρουσιαζόταν με ανακρίβεια η ζωή των γυναικών,οι ρόλοι τους,αλλά και η προσφορές τους στην κοινωνία οι οποίες παραμελούνταν. Κάποια απ αυτά τα χαρακτηριστικά εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα στα ΜΜΕ και στα δελτία ειδήσεων όπως πολύ σωστά επισήμανε ο Ηρακλής στην ανάρτησή του, αλλά κατά τη άποψή μου δεν είναι τόσο έντονα και έχουν εξαλειφθεί πολλά απ αυτά,παρατήρηση που δεν εντόπισα στην ανάρτηση του συναδέλφου μου.Επίσης δεν είμαι της άποψης οτι το δελτίο ειδήσεων του alter απευθύνεται κυρίως στο ανδρικό φύλο και επίσης διαφωνώ με οτι οι διαφημίσεις στρέφονται προς το αντρικό κοινό. Σήμερα το 2008 δεν είναι μόνο άντρες εκείνοι που αγοράζουν αυτοκίνητα ή που παίρνουν δάνεια από τράπεζες.Δεν αντιλέγω οτι οι άντρες είναι περισσότεροι ,αλλά αυτές οι διαφημίσεις απευθύνονται και στα δύο φύλα. Το δελτίο ειδήσεων του mega που το παρουσιάζει γυναίκα (Όλγα Τρέμη) δεν απευθύνεται μόνο ή περισσότερο στο γυναικείο κοινό . Να τονίσω επίσης οτι ο λόγος που οι περισσότεροι καλεσμένοι στα παράθυρα είναι άντρες οφείλεται στο γεγονός οτι οι περισσότεροι πολιτικοί και τα περισσότερα υψηλόβαθμα στελέχη είναι αρσενικού φύλου. Φυσικά έχει αυξηθεί τρομερά ο αριθμός των γυναικών σ αυτές τις θέσεις αλλά όχι σε σημείο ωστε να πλειοψηφούν.Μπορεί ακόμη η ελληνική κοινωνία να είναι πατριαρχική και ανδροκρατούμενη αλλά το σημαντικό για μένα είναι αυτή η τεράστια αλλαγή και αφύπνιση του γυναικείου φύλου. Ο Γεράσιμος εύστοχα αναλύει τη σειρά ΛΟΛΑ που προβάλλεται μέσα από το κανάλι του ΑΝΤ1 όπου η Λόλα είναι πρότυπο της σύγχρονης γυναίκας.
Εγώ ως καταναλώτρια των μιντιακών προιόντων προτιμώ να βλέπω ένα πρότυπο γυναίκας όπως την Λόλα, η οποία είναι πετυχημένη ,ελκυστική ,έξυπνη,συναισθηματική και ευαίσθητη με τα παιδιά.Για μένα αυτή είναι η σωστή αναπαράσταση του γυναικείου φύλου το 2008!

"Παγκοσμιοποίηση και ΜΜΕ" : Πώς το παγκόσμιο γίνεται τοπικό;

Μέσω του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης αλλά και με τη δύναμη και την επίδραση των ΜΜΕ καταλήγουν κάποια πράγματα να περνούν από το παγκόσμιο στο τοπικό αλλά και από το τοπικό στο παγκόσμιο.Αυτό αποτελεί άλλωστε και το νέο μοντέλο της Άναμπελ Σρέμπερνυ Μοχάμμαντι για την παγκοσμιοποίηση και τα ΜΜΕ.

Θα αναφερθώ αρχικά σε κάποια παραδείγματα μέσα από τα οποία διακρίνεται αυτή η μετάβαση και μετέπειτα θα τα εξηγήσω βάση των θεωριών της Σχολής της Φρανκφούρτης αλλά και της Σχολής του Μπέρνινγχαμ.

Ένα πρώτο παράδειγμα αποτελεί η τηλεοπτική σειρά "FRIENDS" η οποία γνώρισε τεράστια επιτυχία στις Η.Π.Α. αλλά και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο όταν πια παίχτηκε και στα τοπικά κανάλια κάθε κράτους. Το πρότυπο αυτό μιας εξαμελούς παρέας η οποία περνά κάθε φάση της καθημερινότητας μαζί και που δείχνει προσωπικότητες οι οποίες εργάζονται αλλά ταυτόχρονα ζουν με πολλές ανέσεις.Μέσα από τη ζωή αυτής της παρέας φαίνεται πολύ καθαρά και η κουλτούρα των Αμερικανών αλλά και τα ήθη και τα έθιμά τους. Για παράδειγμα φαίνεται η σημασία του BREAKFAST(πρωινού) αλλά και γιορτών όπως το HALLOWEEN(κάτι αντίστοιχο με τισ δικιές μας απόκριες).Μία αντίστοιχη ελληνική σειρά αποτελούν οι SINGLES που προβάλλονταν μέσω του MEGA .Ήταν θα έλεγα μια προσπάθεια αντιγραφής της αμερικάνικης σειράς αλλά και τοποθέτισης ελληνικών στοιχείων μέσα σ αυτό . Εδώ υπάρχει λοιπόν μια παρέα η οποία κατοικεί στην ίδια πολυκατοικεία και ζει διάφορες περιπέτειες που άλλοτε αφορούν τα αισθηματικά τους ,άλλοτε την εργασία τους και γενικότερα ό,τι μπορεί να συμβεί στην καθημερινότητα.Σύμφωνα με το μοντέλο της Μοχάμμαντι ,το παράδειγμα αυτό αποτελεί εκγηγενισμό αφού το προιόν από παγκόσμιο επίπεδο περνά στο τοπικό και γίνεται μέρος της τοπικής κουλτούρας.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι και η επιχείρηση Mc Donalds η οποία είναι μια από τις πιο επιτυχημένες αλυσίδες Φαστ Φουντ στον κόσμο . Αγαπήθηκαν σταδιακά από πολλές χώρες και φτάσανε και στην Ελλάδα. Αξιοπερίεργο όμως είναι το γεγονός οτι η Ελλάδα δεν αποδέχτηκε τα Mc Donalds όπως οι υπόλοιπες χώρες αλλά τα παραρτήματα που άνοιξαν,γρήγορα υποχρεώθηκαν να κλείσουν λόγω έλλειψης ζήτησης. Αν και η επιχείρηση αυτή θεωρούνταν σήμα κατατεθέν του Δυτικού πολιτισμού, η Ελλάδα προτίμησε τις δικιές της γεύσεις. Αυτό που έγινε όμως είναι οτι οι Έλληνες δημιούργησαν μία δική τους αλυσίδα Φαστ Φουντ τα GOODY'S η οποία κέρδισε κατευθείαν το ελληνικό κοινό. Τα GOODY'S αποτέλεσαν ένα επιχειρηματικό εγχείρημα όμοιο με αυτό των Mc Donalds αλλά προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα και στις ελληνικές γεύσεις και ανάγκες.Τεκμηριώνοντας την άποψη αυτή σύμφωνα με το μοντέλο της Μοχάμμαντι,υποστηρίζω οτι αυτή είναι μια περίπτωση αναδιαπραγμάτευσης ταυτότητας αφού το παγκόσμιο προιόν (Mc Donalds)μετασχηματίστηκε μέσα από την κατανάλωσή του στην Ελλάδα.

Ανάλυση τριών άρθρων του νομοσχεδίου για τους ιδιωτικούς σταθμούς

Τα τρία πρώτα άρθρα του νομοσχεδίου για τους ιδιωτικούς σταθμούς αφορούν τους νόμους οι οποίοι διέπουν την ιδιωτική τηλεόραση και τη ραδιοφωνία αλλά και γενικότερα την ρύθμιση κύριων θεμάτων της ραδιοτηλεοπτικής αγοράς σύμφωνα με τους υπάρχοντες θεσμούς.Αναφέρονται επακριβώς οι βασικές προυποθέσεις χορήγησης και ανανέωσης αδειών για την ίδρυση και τη λειτουργία τηλεοπτικών σταθμών. Οι άδειες αυτές χορηγούνται, όπως αναφέρεται στο πρώτο άρθρο, για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και εδώ θα προσθέσω εγώ ,και για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του έθνους. Η χρήση των αδειών αυτών αποτελεί δημόσια λειτουργία γι αυτό θα πρέπει να δίνεται προσοχή από τους ιδρυτές τηλεοπτικών σταθμών στην ποιότητα του προγράμματος ,στην αντικειμενική ενημέρωση αλλά και στην προαγωγή του πολιτισμού μεταδίδοντας προγράμματα τα οποία καλλιεργούν το πνεύμα και τη συνείδηση των πολιτών.
Στο δεύτερο άρθρο παρουσιάζονται η διαδικασία και τα κριτήρια που πρέπει να πληρεί κάποιος ωστε να του χορηγηθεί η άδεια για να ιδρύσει έναν ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό. Η άδεια δίνεται μετά από απόφαση του Υπουργού τύπου και Μ.Μ.Ε. και μετά από συμφωνία του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης .
Τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα έχουν μεγάλη δύναμη και εξουσία πάνω στους πολίτες. Μπορούν πολύ εύκολα να επιδράσουν στην καθημερινή ζωή του κάθε θεατή ή ακροατή και πολλές φορές να του επιβάλλουν με την πειστικότητα τους απόψεις ,ιδεολογίες και ανάγκες.Θεωρώ οτι γι αυτόν ακριβώς το λόγο΄υπάρχει η Ε.σ.ρ και όλοι αυτοί οι νόμοι οι οποίοι ελέγχουν το τι θα μεταδίδεται στον κόσμο και το τι θα πρέπει να αποκρύπτεται. Μ αυτόν τον τρόπο γίνεται και η διαφύλαξη των συμφερόντων του έθνους αφού υπάρχουν με τα άρθρα αυτά σαφείς οδηγίες και υποδείξεις για το τι απαγορεύεται να μεταδίδεται. Το θετικό στα μέσα αυτά είναι να υπάρχουν προγράμματα τα οποία είτε μεταδίδουν γνώσεις στο λαό,ενισχύοντας έτσι και το μορφωτικό επίπεδο του έθνους,είτε αφυπνίζοντας το σε καίρια ζητήματα που αφορούν αυτόν και τη χώρα στην οποία ζει .
Στα άρθρα αποτυπώνονται σαφώς και οι ανάλογες κυρώσεις στις οποίες υπόκεινται οι σταθμοι οι οποίοι δεν συμφορφώνονται με τους θεσπισμένους νόμους.Γίνονται έλεγχοι των σταθμών από το κράτος ωστε να τηρούνται όλες οι νόμιμες διαδικασίες από όλους τους σταθμούς.
Το τρίτο άρθρο αναφέρεται στις απαραίτητες αρχές που πρέπει να έχουν οι εκπομπές και οι διαφημίσεις.Οι ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές πρέπει να σέβονται την προσωπικότητα ,τιμή ,υπόληψη αλλά και επαγγελματική,κοινωνική ,επιστημονική ,πολιτική δραστηριότητα κάθε ανθρώπουπου εμφανίζεται στην οθόνη ή του οποίου το όνομα μεταδίδεται. Η διαφήμιση θα πρέπει να διακρίνεται αμέσως από τον τηλεθεατή ωστε να μην την συγχεέι με την πραγματικότητα.Πολύ σημαντικός είναι ο τρόπος παρουσίασης αγαθών όπως τα αλκοολούχα ποτά ,τα τσιγάρα ή και πορνογραφικά υλικα τα οποία δεν πρέπει να προβάλλονται σε ώρες που ανήλικα παρακολουθούν ή ακούνε τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.΄
Αποψή μου είναι πως μέσα από την προβολή εκπομπών που κατά βάση ελέγχονται από όργανα και μηχανισμούς του κράτους προβάλλονται και τα ανάλογα συμφέροντα αφού προβάλλεται κατά κύριο λόγο η δική τους εικόνα για τα πράγματα. Το κράτος στοχεύει στην προβολή εκπομπών που προάγουν τα εθνικά συμφέροντα χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν προβάλλονται και αρνητικά στοιχεία για αυτό. Στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα δεν υπάρχει η απόλυτη ελευθερία λόγου κι αυτό γιατί δεν θα υπήρχε έτσι προστασία των όσων λέγονται.
Η αλήθεια είναι είναι οτι οι νόμοι αυτόι δεν τηρούνται πιστά από τους ιδιωτικούς σταθμούς γι αυτό και πολλές φορές επιβάλλονται πολλά πρόστιμα από την Ε.Σ.Ρ, αλλά και καταθέτονται πολλές μηνύσεις από πρόσωπα που θεωρούν οτι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν θιχτεί.

Ανάλυση μιντιακού δείγματος "ιατρικές υποθέσεις"

Το μιντιακό δείγμα το οποίο επέλεξε η συμφοιτήτρια μου Ειρήνη Αντωνοπούλου δηλαδή η αμερικάνικη σειρά "Ιατρικές υποθέσεις" αποτελεί ένα μιντιακό προιόν το οποίο εύστοχα εμπερικλύει τις τρεις θεωρίες αναπαράστασης των ΜΜΕ.
Αρχικά υπάρχει η αντανακλαστική θεωρία αφού σκιαγραφείται με επιτυχία η πραγματικότητα του εξωτερικού κόσμου.Η σειρά εξετάζει κάποιες ιατρικές υποθέσεις οι οποίες συμβαίνουν και στην πραγματικότητα και τις οποίες οι ιατρικές ομάδες προσπαθούν με κάθε τρόπο να εξιχνιάσουν.Γίνεται δηλαδή μια αναπαράσταση των όσων συμβαίνουν σε ένα νοσοκομείο συμπεριλαμβανομένου και των συναισθημάτων που δημιουργούνται ,δηλαδή της αγωνίας ,του άγχους αλλά και καμιά φορά της θλίψης και του πόνου. Σε όλα αυτά όμως ,έντονη είναι η παρουσία της ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ και των μυθοπλαστικών στοιχείων όπως πολύ σωστά αναφέρει η συμφοιτήτριά μου.Τα πραγματικά γεγονότα σε συνδοιασμό με τη φαντασία του κινηματογραφικού team δημιουργούν ένα δυνατό κινηματογραφικό αποτέλεσμα.
Η εμπρόθετη ή εθελούσια θεωρία είναι η πρόθεση του κάθε δημιουργού.Ο εξωτερικός κόσμος δξμιουργείται από το άτομο και είναι γνωστός σ αυτόν.Έτσι το κάθε άτομο έχει τη δική του άποψη για τον εξωτερικό κόσμο άρα υπάρχει υποκειμενική άποψη.Εδώ έρχεται ο δημιουργός να παρέμβει και να δείξει την δική του άποψη και τη δική του οπτική για τον εξωτερικό κόσμο.Ο κάθε θεατής έχει το δικαίωμα να συμφωνεί ή και να διαφωνεί με την άποψη του δημιουργού,να τον θεωρεί υπερβολικό ή μη. Η σειρά δεν επιβάλει την άποψη του δημιουργού απλώς την παραθέτει κι αφήνει σε μας να έχουμε δική μας εικόνα για την πραγματικότητα.Προσωπικά βλέπω την αληθοφάνεια να υπάρχει στα επείγοντα περιστατικά που παρουσιάζονται στη σειρά αλλά εμφανή είναι και τα φανταστικά σημεία.
Τέλος,η κατασκευαστική θεωρία όπου το δημιούργημα κατασκευάζει την πραγματικότητα έιναι υπαρκτή αφού ο ίδιος δημιουργός της σειράς μας πλασάρει αν θέλετε μια πραγματικότητα και είτε μας πείθει οτι αυτή είναι αληθινή είτε όχι.Η συγκεκριμένη σειρά η οποία προβάλλεται μέσα απ τη συχνότητα του star προσωπικά με πείθει για τα αληθή περιστατικά .Αυτό φυσικά μπορεί να είναι κι αποτέλεσμα του οτι δεν γνωρίζω περί ιατρικών θεμάτων.Κάποιον ο οποίος είναι ιατρός μπορεί η σειρά να του φαίνεται μη αληθής με βάση τις γνώσεις του.
Κάπως έτσι εντοπίζονται στη σειρά "Ιατρικές Υποθέσεις " οι θεωρίες αναπαράστασης των ΜΜΕ και αποδεικνύεται οτι αποτελεί ένα λαικό πρόγραμμα.