Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Γιατί;Πόσο ντρέπομαι..


Ένα γιατί βρίσκεται στο μυαλό του καθένα..
Γιατί το κάνουμε αυτό στην Ελλάδα μας για την οποία οι πρόγονοι μας πολέμησαν κ έχυσαν το αίμα τους;Γιατί είμαι απροστάτευτος/η στην ίδια μου την πατρίδα ,στην ίδια μου την πόλη; Γιατί καταστρέφουν κάποιοι με τόσο μίσος αυτό που εγώ έκανα χρόνια με πολύ ιδρώτα να δημιουργήσω;Γιατί κανένας από αυτούς που με εκπροσωπούν στη Βουλή δεν ακούει τη φωνή μου ,τις ανάγκες μου;Γιατί η κατάχρηση της εξουσίας να είναι αυτονόητη στον κόσμο της πολιτικής;Γιατί τίποτα δεν γίνεται σωστά στον δημόσιο τομέα ωστε να μην πρέπει να διαμαρτύρομαι;Γιατί ο ειδικός φρουρός τη μοιραία εκείνη νύχτα έχασε την ανθρωπιά του;Γιατί η αστυνομία δεν καθαρίζει τους δρόμους από τους αναρχικούς και μένει στην άμυνα;Γιατί ο Αλέξανδρος να μην προλάβει να πραγματοποιήσει τα όνειρά του;Το μεγαλύτερο ίσως "γιατί " το έχει η μητέρα του μικρού ήρωα της ιστορίας μας: ΓΙΑΤΙ μου στερήσατε το παιδι μου;;;;;;
Δίνω τη δυναμή μου σ αυτή τη μάνα και λέω ένα γλυκό αντίο στον Αλέξανδρο..Καλό Ταξίδι!

Λίγο πολύ όλοι αναρωτιόμαστε κάτι από τα παραπάνω.Η αναπαράσταση των θλιβερών γεγονότων από τα ΜΜΕ είναι συγκλονιστική!Οι δημοσιογράφοι γίνονται ένα είτε με τα παιδιά που διαμαρτύρονται για το χαμό του μικρού Αλέξη, είτε με τους αναρχικούς αντιεξουσιαστές που η ανταλλαγή των αιχμηρών αντικειμένων και των μολότοφ με τα ΜΑΤ μοιάζει να είναι το αγαπημένο τους παιχνίδι. Μας μεταδίδουν την εικόνα του χάους,του τρόμου,της απόλυτης αναρχίας.
Μια ζωή χάθηκε,περιουσίες καταστράφηκαν,άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους στην πιο κρίσιμη περίοδο,πανεπιστήμια λεηλατήθηκαν,τα ανθρώπινα δικαιώματα αποσαφηνίστηκαν.Οι αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος έμειναν ανυπεράσπιστες. Η τάξη και η ασφάλεια κρύφτηκαν κάτω από ένα σύννεφο καπνού.Πόσο ντρέπομαι...

Όσο βρισκόμουν για ERASMUS στην Αυστρία μιλούσα συνέχεια στους ξένους φίλους μου για την ομορφιά της Ελλάδας και για την γλυκιά ελευθερία όπου κανένας δεν ένιωθε φόβο να κυκλοφορήσει στους δρόμους ,να εκφράσει τις απόψεις του.Σήμερα,μου στέλνουν συνεχώς μηνύματα και ρωτούν τι απέγινε σε εκείνη την Ελλάδα; Τι να τους πω; Τι; Πόσο ντρέπομαι... Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία του εξωτερικού μεταδίδουν διαρκώς αυτήν την αρνητική εικόνα τονίζοντας συνεχώς οτι η Ελλάδα μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι και οτι όλοι σ αυτό θαλασσοδέρνονται. Έτσι είναι. Δεν έχω όμως τη δύναμη να κάνω κάτι.Δεν έχω καμιά εξουσία..Όταν μίλησα για αυτό το θέμα με μια φίλη μου που πρωτοστατούσε σε όλες τις μεγάλες πορείες μου είπε: "Έχεις δύναμη!Έλα να διαμαρτυρηθείς μαζί μας!Οι μπάτσοι είναι γουρούνια!".Όχι, δεν κατέβηκα μαζί τους.Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να αναμειχθώ με εκείνους που πετούν πέτρες στους αστυνομικούς και βρίζουν αντί να διαδηλώνουν ειρηνικά.Δεν έχει νόημα αυτό που γίνεται.Οι αστυνομικοί κάνουν την δουλειά τους κι αποτελούν μέρος της κοινωνίας.Άλλοι σωστά κι άλλοι , όπως ο δολοφόνος του Αλέξη ,λάθος.Ούτε αυτοί έχουν εξουσία,εκτελούν εντολές.Εργάζονταιι διότι κι αυτοί έχουν οικογένειες.Σχεδόν κανείς δεν το σκέφτεται έτσι διότι κυριαρχεί ο θυμός.Και εγώ είμαι εξαγριωμένη αλλά η βία δεν θα μας βγάλει πουθενά!Δεν θυμάμαι και πολλές διαμαρτυρίες που να μην έχουν βίαια περιστατικά. Πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει και τι μπορεί να γίνει πλέον.Αυτό που ξέρω είναι οτι τον λαό τον απασχολεί έντονα η ατιμωρησία.Πρέπει οι υπαίτιοι να τιμωρηθούν και μιλώ για τα υψηλα υφιστάμενα πρόσωπα .Ο λαός αυτή τη στιγμή δεν έχει ανάγκη να ακούει κανέναν ξύλινο λόγο κανενός πολιτικού.Χρειαζόμαστε έναν σωτήρα ,όσο δραματικό κι αν ακόυγεται αυτό.
Δεν αντέχω να βλέπω πια τηλεόραση.Αυτά που παρουσιάζονται με θλίβουν.Εκλιπαρώ όμως όλους όσους συμμετέχουν στα επεισόδια ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ. Σταματήστε να σκοτώνετε την Ελλάδα!

3 σχόλια:

Γεράσιμος Τσιμπλούλης είπε...

Νάνσυ συμφωνώ με τις αγωνίες και τις σκέψεις σου. Μακάρι η γενιά σου, σαν έρθει στη διαχείρηση της εξουσίας, να μη βαλτώσει και χάσει το όραμα για ένα καλύτερο κόσμο με πανανθρώπινες αξίες.

Kimon είπε...

1.Γιατί όχι;
2.Πόσο ντρέπεσαι;
3.Το σχόλιο για τους αρχαίους ημών προγόνους προκαλεί τη μεγαλύτερη αίσθηση - κάπου εκεί κάτω ο Παπαρηγόπουλος χειροκροτά μέσα από το σιγοβράζων καζάνι του.

Έλενα Σιδέρη είπε...

Το ότι γράφεις δημόσια είναι δύναμη , όπως και το ότι συνδιαλλέγεσαι με όλους εμάς. Θέλω να σταθώ μόνο σε ένα σημείο. Σκέψου τι σημαίνει "ταξή και ασφάλεια" με πόσους διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιείται από διαφορετικές πλευρές και νομίζω θα έχεις ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις.